Әбу Сәрсенбаев (1905–1995) – қазақ әдебиетінің көрнекті тұлғаларының бірі, ақын, жазушы және журналист. Ол 1905 жылы 15 қазанда Атырау облысының Құрманғазы ауданында дүниеге келген. Өзінің шығармашылық қызметінде ол ұлттық болмысты, қазақ халқының рухани және мәдени құндылықтарын сақтап, қазақ әдебиетінің бай мұрасын қалыптастырды.
Сәрсенбаев алғашқы әдеби қадамдарын өлең жазумен бастағанымен, кейінірек проза, очерк және публицистика жанрларында да қалам тербеп, оқырмандардың сүйікті авторларының біріне айналды. Оның поэзиясы терең философиялық ойлармен, отанға деген махаббатпен және халықтың тұрмыс-тіршілігін нақты суреттеуімен ерекшеленеді. Оның шығармаларында ел тарихы, табиғат сұлулығы, қазақ халқының ерлік істері мен қиыншылықтары баяндалады. Әдебиет әлемінде «Қазақстанның халық жазушысы» атағына ие болған Әбу Сәрсенбаев қазақ әдебиетіне өзіндік қолтаңбасын қалдырған тұлға саналады.
Әбу Сәрсенбаев журналист ретінде де белгілі. Ол өзінің публицистикалық мақалаларында қоғамдық мәселелерге терең үңіліп, өзекті тақырыптарды көтеріп отырды. Әдебиет саласындағы ерекше еңбегі үшін Сәрсенбаев бірқатар марапаттарға ие болған, оның ішінде мемлекеттік сыйлықтар мен жоғары дәрежелі ордендер бар.
Әбу Сәрсенбаевтың шығармалары қазақ әдебиетінің байлығы ретінде ұрпақтан-ұрпаққа жетіп, еліміздің мәдени мұрасын толықтыра түсуде. Оның мұрасы қазақ әдебиетінде ерекше орын алады және ұлттық құндылықтарды дәріптеуге, оларды болашақ ұрпаққа жеткізуге бағытталған.
