Сурет:pixabay.com
Көп адам үшін туыстармен қарым-қатынастың суып кетуі – үнсіз ауыр тақырып. Ашық ұрыс жоқ, бірақ жылу да сезілмейді. Қоңырау сирек, кездесулер формалды, әңгіме терең емес. Мұндай жағдай бір күнде пайда болмайды. Ол айтылмаған реніштен, түсінбеуден, уақытында шешілмеген кикілжіңдерден жиналады. Сондықтан ең алдымен бұл жағдайды «ұят» немесе «қалыпты нәрсе» деп бүркемелемей, шынайы мойындау қажет.
Алдымен өз ішіңізге үңіліңіз. Ара қатынастың суытуына не себеп болды? Нақты бір сөз, әрекет, әлде жылдар бойы жиналған көңіл қалу ма? Кейде біз туыстардан тым көп нәрсе күтеміз: түсінуін, қолдауын, әділ болуын. Ал ол үміт ақталмаған сайын ішімізде салқындық пайда болады. Мұны түсіну – кінә тағу үшін емес, жағдайды анық көру үшін маңызды қадам.
Келесі мәселе – ашық сөйлесу. Көп жағдайда адамдар «ренжітемін», «ұрыс шығады» деп үндемей қалады. Бірақ үнсіздік мәселені шешпейді, тек алыстатады. Егер мүмкіндік болса, бір туысыңызбен жеке, сабырлы түрде сөйлесіп көріңіз. Айыптамай, өткенді қазбаламай, өз сезіміңізді ғана жеткізуге тырысыңыз. «Сен былай істедің» емес, «мен өзімді сол кезде түсінілмегендей сезіндім» деген формат көбіне қарсы тараптың қорғанысын азайтады.
Дегенмен бір шындық бар: барлық туыспен жақын болу міндет емес. Қандас болу – автоматты түрде жылы қарым-қатынасқа кепілдік бермейді. Егер ара қатынас сізге үнемі күйзеліс, қысым, кінә сезімін сыйласа, белгілі бір шекара қою – өзіңізді қорғаудың жолы. Бұл туыстан безу емес, психологиялық денсаулықты сақтау. Кейде алыстан сыйласу – ең дұрыс формат.
Тағы бір маңызды жайт – кешіру мен ұмыту ұғымын шатастырмау. Кешіру – болғанды жоққа шығару емес. Бұл өзіңізді өткеннің салмағынан босату. Ал ұмыту міндетті емес. Кейбір жаралар сабақ ретінде қалады. Сол сабақтан кейін қарым-қатынасты қалай жалғастыратыныңыз – сіздің таңдауыңыз.
Уақыт факторы да үлкен рөл атқарады. Адамдар өзгереді, көзқарас, мінез, басымдық өзгереді. Бүгін суық болған байланыс ертең жұмсара бастауы мүмкін. Бірақ бұл өздігінен емес, бір тараптың саналы қадамынан басталады. Кішкентай қадамдар жеткілікті: хабарласу, жағдайын сұрау, бейтарап кездесу. Үлкен жақындасуды бірден күтудің қажеті жоқ.
Ең бастысы – өзіңізді кінәлі сезінбеу. Туыстармен ара қатынастың суық болуы сіздің «жаман адам» екеніңізді білдірмейді. Бұл – өмірдің, адамдар арасындағы күрделі байланыстың бір көрінісі. Кейде жақындасу мүмкін, кейде тек сабырлы қашықтық қалады. Екі жағдайда да ең маңыздысы – ішкі тыныштық пен өз қадіріңізді сақтау.
