Сурет: pixabay.com
Бұл сұрақ қоғамда жиі қойылады, бірақ оған біржақты жауап беру мүмкін емес. Себебі әйел – тек биологиялық емес, ең алдымен эмоционалдық, психологиялық жаратылыс. Сондықтан мәселені тек «төсек қатынасы керек пе, жоқ па» деген деңгейде қою – әйел табиғатын тым қарапайымдандырып жіберу.
Психологтар мен социологтардың зерттеулеріне сүйенсек, әйел үшін қарым-қатынастағы басты қажеттілік – қауіпсіздік пен эмоционалдық байланыс. Махаббат, қамқорлық, түсіністік, қадірлеу сезімі әйелдің өзін бағалауына, ішкі тыныштығына тікелей әсер етеді. Ер адамнан көрген жылы сөз, қолдау, назар – әйелдің психологиялық саулығы үшін аса маңызды. Осындай эмоционалдық жақындық болмаса, қатынас тез суып, сенім жоғала бастайды.
Ал төсек қатынасы ше? Бұл да қарым-қатынастың бір бөлігі, бірақ негізгісі емес. Интимдік жақындық махаббаттың жалғасы болғанда ғана мағынаға ие болады. Әйел үшін төсек қатынасы көбіне сезімнің, сенімнің, жақындықтың көрінісі ретінде қабылданады. Егер ол тек физикалық қажеттілік деңгейінде ғана қалса, әйел өзін пайдаланылғандай сезінуі мүмкін. Мұндай жағдайда қанағаттану уақытша болады, ал ішкі бос кеңістік толмайды.
Ғылым да бұл ойды растайды. Нейробиологияда әйелдерде окситоцин гормонының рөлі ерекше екені айтылады. Бұл гормон құшақтау, жылы қарым-қатынас, сенім кезінде бөлінеді және әйелдің ер адамға эмоционалдық тұрғыда байланып қалуына әсер етеді. Яғни әйел үшін жақындық тек денемен емес, сезіммен де өлшенеді.
Әрине, барлық әйелді бір өлшеммен өлшеуге болмайды. Кейбір әйелдер үшін тәуелсіздік, еркіндік маңыздырақ болуы мүмкін, ал кей жағдайда эмоционалдық жарақат алған әйелдер махаббаттан қашып, тек сырттай қатынасты таңдауы ықтимал. Бірақ бұл – түпкі қажеттілік емес, көбіне қорғаныш реакциясы.
Қысқарта айтқанда, әйелге ер адамнан ең алдымен махаббат, сыйластық және қауіпсіздік сезімі керек. Ал төсек қатынасы – осының табиғи жалғасы. Махаббатсыз жақындық – бос, ал сезіммен өрілген қарым-қатынас қана ұзаққа барады. Әйелді түсіну үшін оның тәнін емес, жүрегін тыңдай білу қажет.
